Zadośćuczynienie pieniężne za doznanie krzywdy to jedna z podstawowych instytucji, która ma na celu ochronę osób poszkodowanych na skutek czynów niezgodnych z prawem. Ten typ zadośćuczynienia, w przeciwieństwie do standardowego odszkodowania służącego naprawieniu szkody majątkowej, dotyczy przede wszystkim szkód niemajątkowych, związanych z krzywdą ujmowaną w kontekście cierpienia fizycznego i psychicznego. W języku potocznym możemy spotkać się z określeniem „odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu. Z formalnego punktu widzenia, specjaliści używają jednam terminu zadośćuczynienia, ponieważ jest on znacznie bardziej fachowy. W prawie, pojęcie takie jak „uszczerbek na zdrowiu” nie jest definiowane w sposób ustawowy – opierając się jednak na kodeksie karnym, należy przyjmować je jako zaburzenie w funkcjonowaniu całego organizmu, spowodowane rozstrojem zdrowia czy naruszeniem narządu czynności ciała, znacznie ograniczającym czynności organizmu. Na przestrzeni lat opracowany został także szereg wytycznych, na podstawie których sąd powinien ustalać odpowiednią sumę zadośćuczynienia.
Co konkretnie decyduje o wysokości zadośćuczynienia za uszczerbek na zdrowiu?
Jednym z najistotniejszych kryteriów służących do ustalenia wysokości zadośćuczynienia jest jego kompensacyjny charakter. Wedle jego zasad, przyznana suma pieniężna powinna stanowić przybliżony ekwiwalent poniesionej przez poszkodowanego szkody o charakterze niemajątkowym. Kwota ta powinna wynagradzać cierpienia fizyczne i psychiczne – sąd ma obowiązek rozpatrywać każdą ze spraw indywidualnie, w odniesieniu do konkretnej osoby pokrzywdzonej. Stąd wniosek, że w wielu zbliżonych do siebie przypadkach, kwota zadośćuczynienia może znacząco się od siebie różnić. Na sam rozmiar krzywdy ma wpływ bardzo wiele czynników, między innymi:
- nieodwracalność następstw wypadku oraz rokowania na przyszłość (pogorszenie lub polepszenie stanu zdrowia);
- rodzaj, charakter oraz intensywność cierpień fizycznych i psychicznych, obejmujących między innymi pobyt w szpitalu, poziom obrażeń, ilość zabiegów, konieczne dodatkowe leczenie i rehabilitację;
- utrata szans na normalne życie oraz rozwój zainteresowań;
- negatywne zmiany w psychice spowodowane chorobą (np. wystąpienie depresji, zaburzeń lękowych, zespołu stresu pourazowego).
Okazuje się, że istotne znaczenie przy określaniu tego, jak duże powinno zostać przyznane zadośćuczynienie za uszczerbek na zdrowiu odgrywa także kryterium płci. Najlepiej obrazuje to sytuacja związana ze złamaniem miednicy – u młodej kobiety może ona spowodować przeciwwskazania do zajścia w ciążę. Oznacza to, że rozmiar krzywdy będzie znacznie większy (ze względu na nieodwracalność następstw, utratę szans oraz prawdopodobne zmiany w psychice) niż w przypadku mężczyzny, który doznał identycznego urazu.
Wystąpienie o zadośćuczynienie – samodzielnie czy z eksperckim towarzystwem?
Samodzielna walka o zadośćuczynienie na drodze sądowej jest możliwa, jednak w tego rodzaju przypadkach uzyskanie sprawiedliwiej rekompensaty staje pod znakiem zapytania. Wsparcie doświadczonych specjalistów w tym przypadku może być nieocenione. Wiele informacji na temat odzyskiwania zadośćuczynień znaleźć można na stronie www.aif.com.pl. Temat skutecznego uzyskiwania zadośćuczynienia nie stanowi problemu dla doświadczonych przedstawicieli AIF – kancelarii prawnej zajmującej się odszkodowaniami oraz wnoszeniem o zadośćuczynienie. Dobrze mieć przy sobie kogoś, kto potraf chłodno ocenić sytuację związaną z rozprawą i jej potencjalny przebieg.
