1 maja obchodzimy Święto Pracy, które ma ponad stuletnią tradycję w wielu krajach na całym świecie. Upamiętnia ono strajk robotników w Chicago z 1886 roku, który został brutalnie stłumiony przez policję.
Początki tego święta są głównie związane z walką o ośmiogodzinny dzień pracy. Tysiące pracowników, w tym liczni emigranci z Polski, walczyło na ulicach Chicago o godziwe warunki pracy i płacy. Niestety, protest został brutalnie stłumiony przez policję, co doprowadziło do śmierci wielu demonstrantów trafionych kulami.
Święto Pracy zostało ustanowione w 1889 roku na kongresie w Paryżu przez II Międzynarodówkę Socjalistyczną, wybierając rocznicę wydarzeń w Chicago jako dzień obchodów. Wzrastający wówczas ruch związkowy, pomimo różnic ideologicznych, przyjął ten dzień jako swoje święto. Jedynie Stany Zjednoczone odbiegają od tej tradycji, obchodząc Labour Day (Dzień Pracy) pierwszego poniedziałku września, co prawdopodobnie wynika z chęci uniknięcia skojarzeń z tragicznymi wydarzeniami w Chicago.
Już w 1890 roku odbyły się pierwsze obchody Święta Pracy w wielu krajach, w tym również na terenie Polski. Organizowane były zarówno przez lokalne związki zawodowe, jak i przez partie polityczne, które włączyły prawa pracownicze do swoich programów. W Polsce szczególną rolę odegrała Polska Partia Socjalistyczna Józefa Piłsudskiego, a po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku – Związek Zawodowy Polski.
W Kościele rzymskokatolickim dzień 1 maja jest obchodzony jako święto św. Józefa Robotnika, patrona pracujących ludzi. Obecnie w wielu krajach 1 maja jest po prostu dniem wolnym od pracy, stanowiąc okazję do wyjazdu za miasto.
Źródło: dzieje.pl
