12 czerwca minęło 110 lat od śmierci Józefa Brandta – jednego z najważniejszych polskich malarzy XIX wieku. Choć nie był tak znany jak Jan Matejko, jego obrazy na stałe wpisały się w historię polskiej sztuki. Pokazywał w nich dawne czasy, szczególnie XVII wiek – wojny, husarię i życie szlachty.
Józef Brandt urodził się 11 lutego 1841 roku w Szczebrzeszynie. Na początku miał zostać inżynierem – studiował we Francji, ale po spotkaniu z malarzem Juliuszem Kossakiem zmienił plany i postawił na sztukę. Przeniósł się do Monachium, gdzie uczył się malarstwa i stworzył swoją znaną pracownię. Często odwiedzali ją polscy artyści.
W swoich obrazach Brandt bardzo dokładnie oddawał szczegóły – stroje, broń, konie czy sceny bitewne. Dużo podróżował po dawnych Kresach, szkicując codzienne życie ludzi, które później przenosił na płótno. Do jego najbardziej znanych dzieł należą „Bitwa pod Chocimiem”, „Czarniecki pod Koldyngą” i „Powrót z wyprawy wiedeńskiej”.
Chociaż mieszkał w Niemczech, bardzo często wracał do Polski. Spędzał lato w Orońsku koło Radomia – to był majątek jego żony, Heleny. Tam również malował i czuł silny związek z polską kulturą. Dziś w Orońsku działa Centrum Rzeźby Polskiej, które kontynuuje artystyczne tradycje tego miejsca.
Józef Brandt zmarł 12 czerwca 1915 roku w Radomiu. Został pochowany w Orońsku, które tak bardzo kochał. Jego obrazy można dziś oglądać w wielu muzeach w Polsce, ale też za granicą – w Niemczech i Szwajcarii.
Źródło: Wikipedia / historia.dorzeczy.pl
