Na czasie Publicystyka Religia Światełko wiary Wyróżnione

Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa

Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa jest według objawienia, jakie miała św. Małgorzata Maria Alacoque, ratunkiem dla ludzkości pogrążonej w grzechach. Według papieży: Piusa XI i Piusa XII, kult ten jest symbolem i syntezą całej tajemnicy odkupienia ludzkości i najpełniejszym wyznaniem religii chrześcijańskiej a także najszybszą drogą do osiągniecia doskonałości. Miesiącem poświęconym czci Najświętszego Serca Jezusowego jest czerwiec. We wszystkich Kościołach katolickich odprawiane są uroczyste nabożeństwa.

Historia nabożeństwa i początki kultu

Kult Najświętszego Serca Jezusa był zapoczątkowany w średniowieczu. Miał charakter prywatny. Czcią i nabożeństwem otaczano Najświętszą Ranę boku Pana Jezusa. Nabożeństwo do Najświętszej Rany Boku Chrystusowego, było głównie praktykowane w klasztorach dominikańskich. W piątek po zakończeniu oktawy Bożego Ciała, zakonnicy odmawiali specjalne oficjum o Ranie boku Zbawiciela. Prawdopodobnie pierwszą osobą, mówiącą o Ranie, która odsłaniała Serce Jezusowe pełne dobroci i miłości, był św. Anzelm z Canterbury (1033 – 1109).

Odniesienie do Rany boku Chrystusa, ukazującej Przenajświętsze Serce Zbawiciela, można odnaleźć w średniowiecznym utworze poetyckim pt. „Winny szczep mistyczny”. Anonimowy autor rozważa w nim moment śmierci Zbawiciela i kontempluje Ranę boku Chrystusowego, powstałą po przebiciu włócznią przez rzymskiego żołnierza. W Ranie tej odnalazł drogę do Najświętszego Serca Jezusowego.

Jak słodką, jak dobrą jest rzeczą zamieszkać w tym Sercu! Skarbem najdroższym, perłą najcenniejszą jest Twoje Serce, o dobry Jezu!

fragment wiersza „Winny szczep”

W XII wieku, w niemieckim klasztorze benedyktyńskim, w Helfcie, w Saksonii powstało coś w rodzaju szkoły Najświętszego Serca. Inicjatywa ta była zapoczątkowana przez siostry zakonne: św. Ludgardę (+1246), św. Matyldę z Magdeburga (+1282), przeoryszę Gertrudę z Hackeborn (1232-1292), a także św. Matyldę z Helfty (+1299) i św. Gertrudę Wielką (1256-1302). Niektóre z nich doświadczały nadprzyrodzonych wizji Najświętszego Serca Zbawiciela. Św. Mechtylda z Hackeborn (1241-1298) doznawała na modlitwie silnego uczucia przygarnięcia do Serca Jezusowego. Odczuwała to tak, jakby jej serce było zjednoczone z Sercem Chrystusa.

W XIII wieku, kult Najświętszego Serca Pana Jezusa zaczął się również rozwijać w wymiarze teologicznym. Przyczyniały się do tego głównie zakony żebrzące. Franciszkanie i dominikanie głosili głębokie, mądre i płomienne kazania. Ich nauczanie pozwalało zapoznać się z tym kultem zwykłym ludziom. Kaznodzieje wzywali wiernych, aby zbliżali się z ufnością do Serca Jezusowego, które darzy ludzi żarliwą miłością. Mistycy i mistyczki ukrywali się w Sercu Jezusa, w nim znajdując odpocznienie, oraz źródło uświęcenia, siły i radości.

Czciciele Najświętszego Serca Zbawiciela

Szczególną czcią i nabożeństwem do Najświętszego Serca Jezusowego, odznaczało się wielu świętych i błogosławionych. Św. Franciszek Salezy (1567-1622), uczył kształtowania ludzkich serc na wzór Serca Jezusowego. Stawiał też akcent na naśladowanie Zbawiciela w Jego najgłębszych cnotach: pokorze, cierpliwości i łagodności. Jego postawa stała się przykładem dla św. Joanny Franciszki de Chantal, która postanowiła założyć Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (wizytki). Do tego zakonu, w 1671 r. wstąpiła Małgorzata Maria Alacoque, przez którą Pan Jezus złożył pewne obietnice dla czczących Jego Przenajświętsze Serce.

Wielkimi orędownikami duchowości, jaka płynęła z przebitego Włócznią Serca Zbawiciela, byli: św. Franciszek z Asyżu, św. Dominik, św. Antoni z Padwy, św. Albert Wielki, św. Bonawentura, św. Tomasz z Akwinu, bł. Henryk Suzo, św. Katarzyna ze Sieny, św. Brygida Szwedzka i św. Ludgarda z Awieres. Św. Katarzyna Sieneńska (1347-1380) przeżywała pewnego rodzaju mistyczne zaślubiny ze Zbawicielem. Miała wówczas wrażenie, że jej serce zostało zamienione z Najświętszym Sercem Pana Jezusa.

Pierwszymi osobami, które przyczyniły się do rozszerzenia kultu Najświętszego Serca Jezusowego, byli: św. Jan Eudes (1601-1681), a także św. Małgorzata Maria Alacoque (1647-1690). Św. Jan Eudes, nazywany ojcem, doktorem oraz apostołem kultu Najświętszego Serca Jezusa, jako pierwszy w historii Kościoła nadał temu nabożeństwu liturgiczny wymiar. Szerzenie kultu do Najświętszego Serca Pana Jezusa i Serca Maryi, obrał sobie za główny cel kapłańskiej posługi. Uważał, że te dwa Święte Serca biją wspólnym, harmonijnym rytmem i dlatego łączył kulty obu Serc, Jezusa i Maryi. To z jego inicjatywy obchodzone było po raz pierwszy lokalne święto Najświętszego Serca Pana Jezusa, w kilku francuskich diecezjach. Na tę okazję ułożył teksty oficjum i Mszy Świętej.

Objawienia Najświętszego Serca Jezusowego

Św. Małgorzata Maria Alacoque – francuska mistyczka ze zgromadzenia sióstr wizytek, przebywająca w klasztorze w Paray-le-Monial, nie tylko doznawała uczucia spoczywania w Najświętszym Sercu Zbawiciela. Doświadczyła także czterech niebiańskich objawień, w czasie których poznała, że Bóg pragnie ratować grzeszników, poprzez nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Chrystus ukazywał się jej w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu, kiedy kontemplowała Jego zraniony włócznią bok. Dzięki tym objawieniom, zrozumiała, że za tą świętą Raną, kryje się płonące wielką miłością Serce Syna Bożego.

Ukazał mi się Jezus cały okryty ranami, prosząc mnie, abym spojrzała na jego rozdarty włócznią święty bok: przepaść bez dna, wydrążoną przez ogromną strzałę miłości. (…) Jednakże wejście do niego jest wąskie, aby przez nie przejść trzeba stać się małym i zdjąć z siebie wszystko.

św. Małgorzata Maria Alacoque

Podczas jednego z objawień Pan Jezus wyjaśnił jej, że tym, co kazało mu stworzyć plan ukazania ludzkości swojego Serca, ze wszystkimi zawartymi w nim skarbami miłości, łaski, miłosierdzia, uświęcenia i zbawienia, jest Jego gorące pragnienie bycia kochanym przez ludzi i uchronienia ich przed potępieniem, do którego tak wielu z nich popycha szatan. Chrystus pragnie, ażeby ci, którzy zechcą oddać mu całą swą miłość, cześć i chwałę, zostali hojnie obdarzeni skarbami Boskiego Serca.

Pan Jezus ukazał jej Swoje Najświętsze Serce pełne smutku i bólu. W gorzkich słowach dał jej do zrozumienia, że powodem tego są ludzkie grzechy.

Popatrz tylko, do jakiego stanu doprowadził mnie mój lud wybrany. Przeznaczyłem go do tego, aby złagodził moje sądy, on tymczasem skrycie mnie prześladuje. Jeśli nie okaże skruchy, srodze go ukarzę. Ocaliwszy sprawiedliwych, wszystkich innych złożę w wielkim szale boskiego gniewu.

słowa wypowiedziane przez Zbawiciela podczas objawienia

Jezus Chrystus, pełen smutku, skarżył się jej, że w zamian za Swoją miłość, otrzymuje od ludzi tylko pogardę i niewdzięczność:

To bardziej mnie boli niż wszystko, co wycierpiałem w czasie mojej Męki. Gdyby ludzie przynajmniej odwzajemnili mą miłość, wtedy za nic bym poczytał to wszystko, com dla nich wycierpiał. Oni jednak pozostają zimni i odrzucają wszelkie starania, które czynię dla ich dobra.

słowa wypowiedziane przez Zbawiciela podczas objawienia

Przez św. Małgorzatę Jezus Chrystus ukazał ludzkości ratunek w postaci kultu do Swego Najświętszego Serca. Oddawanie czci Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, jest jakby ostateczną próbą miłości Bożej. Pan Jezus mówił do św. Małgorzaty:

Moje Boże Serce płonie tak silną miłością ku ludziom, a ku tobie w szczególności, że nie mogąc już dłużej utrzymać w sobie tych gorejących płomieni miłosierdzia, pragnie, aby rozprzestrzeniły się one za twoim pośrednictwem, i pragnie ukazać się ludziom, by wzbogacić ich swoimi skarbami, które przed tobą odkryję, a które zawierają uświęcające i zbawcze łaski konieczne dla ocalenia ich przed otchłanią potępienia.

słowa wypowiedziane przez Zbawiciela podczas objawienia

W czasie ostatniego objawienia, Pan Jezus zwracał uwagę na wielką obojętność, oziębłość, świętokradztwo, brak czci i pogardę wobec Niego, ze strony wiernych świeckich, oraz duchowieństwa, w czasie Mszy św. Dla zadośćuczynienia za te grzechy, żądał, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała, był w Kościele obchodzony uroczyście i szczególnie poświęcony Jego Najświętszemu Sercu. Wierni tego dnia powinni przyjmować Komunię św. wynagradzającą za grzech zniewagi, jakiej Boskie Serce Jezusa doznaje, gdy jest wystawione na ołtarzach. Ci, którzy w ten sposób zadośćuczynią Bogu, otrzymają wielkie łaski.

Zbawiciel życzył sobie, aby Jego Serce było publicznie czczone w wizerunku serca ludzkiego.

Gdziekolwiek ten wizerunek będzie wystawiony i czczony, On rozsieje tam swe łaski i błogosławieństwa.

słowa wypowiedziane przez Zbawiciela podczas objawienia

Prosił również o godzinę adoracji przed Najświętszym Sakramentem, w noc poprzedzającą pierwszy piątek miesiąca.

Boże Obietnice związane z nabożeństwem Pierwszych Piątków Miesiąca

Podczas jednego z niebiańskich objawień, Syn Boży złożył wyjątkowe obietnice wszystkim tym, którzy będą czcili Jego Najświętsze Serce:

W nieskończonym miłosierdziu Mego Serca obiecuję ci, iż Jego wszechmocna miłość udzieli łaski ostatecznego pojednania wszystkim tym, którzy przystąpią do Komunii Świętej przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków miesiąca, tak, że nie umrą oni w stanie mojej niełaski ani też pozbawieni sakramentów, a moje Serce, będzie dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci. 

obietnice Pana Jezusa

W pismach św. Małgorzaty Marii Alacoque, odnaleziono obietnice Chrystusa, dla czczących w sposób szczególny Jego Najświętsze Serce. Na podstawie tych zapisków, anonimowy autor sporządził listę 12 obietnic. To z kolei przyczyniło się do rozpowszechnienia kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa.

12 obietnic dla czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pierwsze Piątki Miesiąca:

  1. Dam każdemu wszystkie łaski potrzebne w jego stanie.
  2. Sprawię pokój w ich rodzinach.
  3. Będę ich pocieszał we wszystkich strapieniach.
  4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.
  5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
  6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
  7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
  8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.
  9. Błogosławić będę domy, gdzie obraz mego Serca będzie wystawiony i czczony
  10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych.
  11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i nigdy zeń wymazane nie będą.
  12. Tym wszystkim, którzy przez dziewięć z rzędu pierwszych piątków miesiąca przystąpią do Stołu Pańskiego, użyczę łaski ostatecznej wytrwałości w dobrym i szczęśliwej śmierci.

Sprawa objawień z klasztoru w Paray-le-Monial, została skierowana do Stolicy Apostolskiej, gdzie po dokładnym zbadaniu zaistniałych zdarzeń, uznano je za objawienia Boże. W roku 1856, papież Pius IX ustanowił święto Najświętszego Serca Pana Jezusa i wyznaczył jego uroczyste obchodzenie w całym Kościele powszechnym w piątek, po zakończeniu oktawy Bożego Ciała. Natomiast papież Leon XIII zatwierdził aktualną Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa i w 1899 r. powierzył opiece Serca Jezusowego całą ludzkość.

Do Serca Twojego, uciekamy się Jezu, Boski Zbawicielu. Naszymi grzechami racz się nie zrażać, o Panie święty, ale od wszelakich złych czynów racz nas zawsze zachować, Boże łaskawy i najlitościwszy. O Jezu, o Jezu, o Jezu dobry, Zbawicielu słodki, Pośredniku Boski, jedyna ucieczko nasza! W Sercu Twoim racz nas obmyć. Do Serca Twojego racz nas przytulić. W Twym Sercu na wieki racz nas zachować. Zbawicielu słodki, Pośredniku Boski, jedyna ucieczko nasza!

Antyfona do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Źródła: „W Nim złożyć wszelką nadzieję” Guido Vignelli  /  adonai.pl  /  sercankiregion.pl

Foto: parafiasuchozebry.pl