Kultura i rozrywka Radom i okolice Społeczeństwo

Rok Oskara Kolberga uroczyście zainaugurowany

Rok Oskara Kolberga uroczyście zainaugurowany. Uroczystości odbyły się w czwartek 22 lutego 2024 roku z racji na przypadającą w tym dniu w 210. rocznicę urodzin wybitnego etnografa i kompozytora.

Wystawa o rodzinie Dembińskich, spotkanie autorskie i koncert „Kolberg. T. 39” – tak wyglądała Inauguracja Roku Oskara Kolberga. Uroczystości odbyły się w czwartek 22 lutego 2024 roku z racji na przypadającą w tym dniu w 210. rocznicę urodzin wybitnego etnografa i kompozytora.

Wydarzenia, które organizuje Muzeum Wsi Radomskiej miały miejsce w Muzeum Oskara Kolberga w Przysusze oraz Dom Kultury w Przysusze.

– To dla nas szczególny czas, wiele zaplanowanych wydarzeń, które mają na celu upowszechnianie wiedzy i promowanie wybitnego kompozytora, który urodził się tutaj w Przysusze. Dlatego w związku z tym, że w tym roku przypada 210. rocznica urodzin Oskara Kolberga, tej wybitnej postaci poświęcamy te najbliższe miesiące, ten rok

mówi Ilona Jaroszek Dyrektor Muzeum Wsi Radomskiej

W ramach inauguracji Roku Oskara Kolberga odbył się wernisaż wystawy „Rodzina Dembińskich herbu Rawicz na przełomie XVIII i XIX wieku”.

Wystawa powstała w oparciu o zbiory Rodziny Dembińskich, Rodziny Radziwiłłów, Fundacji Nomina Rosae, Przemysława Bednarczyka, Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu oraz Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze.

– W ekspozycji prezentowane są obiekty archiwalne i ikonograficzne dokumentujące historię gospodarczą, społeczną i kulturalną rodu Dembińskich na przełomie XVIII i XIX w. Dobra ziemskie Przysucha były wówczas znaczącym ośrodkiem przemysłu górniczego, hutniczego i zbrojeniowego. Narracja wystawy obejmuje kluczowe momenty historii związane ze zrywami powstańczymi, z postacią króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, Tadeusza Kościuszko, rodami Czackich i Wielhorskich, Małachowskich. Uzupełnieniem wystawy są militaria, repliki strojów balowych z XVIII i XIX w., akcesoria modowe. W epilogu pokazane są prywatne zbiory Rodziny Dembińskich herbu Nieczuja związane z Przysuchą i Borkowicami

informuje dr Agnieszka Zarychta-Wójcicka, kurator ekspozycji. Wystawa prezentowana będzie do 15 maja 2024 roku.

Tego dnia także odbyła się promocja książki i spotkanie autorskie z dr. Kamilem Szpunarem, autor nowej publikacji pt. „Dembińscy herbu Rawicz w XVIII wieku. Genealogia – działalność publiczna – gospodarka”.

Dr Kamil Szpunar, adiunkt w Dziale Architektury Ludowej Muzeum Wsi Radomskiej opowiadał, o tym w jaki sposób powstała książka, na czym polega fenomen tego rodu, jakie wiadomości zostały zebrane

– Ród ten wywodzi się ze średniej szlachty, która w XVIII wieku awansowała w szeregi szlachty zamożnej, mając aspiracje do wejścia do grona magnaterii małopolskiej. Książka powstawała wiele lat, ponieważ udało mi się dotrzeć do ogromnej liczby źródeł odnalezionych w wyniku żmudnej i szeroko zakrojonej kwerendy archiwalnej i bibliotecznej. Poczynione ustalenia wyjaśniają zawiłe kwestie genealogiczne tej mocno rozrodzonej familii, pogłębiają wiedzę na temat kwestii związanych z majątkowo-gospodarczymi działaniami szlachty małopolskiej w XVIII wieku, wypełniając wciąż poważny niedostatek w zakresie tego typu badań. Odnalezione i poddane analizie źródła przynoszą mnóstwo informacji wzbogacających wiedzę na temat poszczególnych miejscowości i zabytków dawnego województwa sandomierskiego i krakowskiego

podkreśla dr Kamil Szpunar.

Kolejną częścią uroczystej inauguracji była Gala zorganizowana w Domu Kultury w Przysusze. Podczas Gali oficjalnie ogłoszone zostały konkursy, których celem jest docenienie instytucji i osób prywatnych, które na co dzień upowszechniają wiedzę o Oskarze Kolbergu.

Podczas czwartkowego wieczoru o muzyczną ucztę duchową zadbali artyści z Pomorza. Wykonawcy pojawili się na scenie z koncertem „Kolberg. T.39”.

Zwieńczeniem pięknego koncertu były bisy, brawa publiczności i wręczone kwiaty artystom.

Przypomnijmy, że Henryk Oskar Kolberg, urodzony 22 lutego 1814 roku w Przysusze, był synem inżyniera kartografa Juliusza Kolberga i Karoliny Mercoeur. Po pewnym czasie spędzonym w Opoczyńskiem, rodzina osiadła w Warszawie, gdzie Kolbergowie zamieszkali w Pałacu Kazimierzowskim. Oskar uczęszczał do Liceum Warszawskiego, gdzie spotkał m.in. Fryderyka Chopina. Jednocześnie rozwijał swoje umiejętności muzyczne, ucząc się gry na fortepianie.

W 1830 roku, gdy wybuchło powstanie listopadowe, Kolberg stracił ojca. Później podjął pracę urzędnika, ale kontynuował naukę muzyki, studiując także w Berlinie. Z czasem zrezygnował z kariery kompozytorskiej, skupiając się na dokumentowaniu polskiego folkloru.

Już w latach trzydziestych zaczął gromadzić pieśni i melodie ludowe. Pracował również jako urzędnik kolejowy, jednak równocześnie prowadził badania terenowe po całej Polsce.

W 1857 roku opublikował „Pieśni ludu polskiego”, a w 1865 roku rozpoczął wielki projekt zbierania źródeł do etnografii. Przeniósł się do Krakowa, gdzie kontynuował swoją pracę naukową i edytorską.

Kolberg był członkiem wielu instytucji naukowych i brał udział w światowych wystawach. Zmarł w 1890 roku, pozostawiając po sobie ogromny dorobek, który stanowi nieocenione źródło do badania kultury i historii Polski.

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć.