Skansen w Radomiu powiększony! Zakupiona nieruchomość to działka o pow. 39,3 tys. m², która znajduje się pomiędzy ul. Starokrakowską a dotychczasową wschodnią granicą skansenu.
Właśnie tu w niedalekiej przyszłości powstanie nowy kompleks radomskiego skansenu – zespół małomiasteczkowy.
– Skanseny to pewnego rodzaju wehikuły czasu. Nie ograniczamy się tu do podziwiania dzieł sztuki i przyglądania się eksponatom za to udajemy się w swoistą podróż w czasie i wkraczamy w zupełnie inny wymiar poznawania historii naszych przodków, ich zwyczajów i stylu życia. Muzeum Wsi Radomskiej jest tego doskonałym przykładem, dlatego inwestujemy w jego rozwój
podkreśla marszałek Adam Struzik.
Zespół będzie składał się z rynku z czterema zabudowanymi pierzejami. Na dwóch z nich zostaną ulokowane obiekty, które muzeum ma już w swoich zbiorach. Będą tu prezentowane budynki z północnej i wschodniej części regionu radomskiego. Natomiast pozostałe dwie pierzeje powstaną z budynków pochodzących z południowej części regionu.
Niewykluczone, że będą to również repliki domów przysłupowych, a także XIX-wiecznej kamiennej zabudowy, która była charakterystyczna dla tej części regionu. Ostateczny kształt zespołu małomiasteczkowego poznamy w trakcie prac badawczych i projektowych.
Wnętrza będą wykorzystywane do różnorodnych działań muzealnych. Odtworzone zostaną m.in. dawny sklep, apteka, zakład krawiecki, szewski, a także warsztat zegarmistrzowski połączony z wystawą zegarów szwarcwaldzkich.
Jak zauważa wicemarszałek Rafał Rajkowski, to ważny moment dla radomskiego skansenu.
– Ta inwestycja otwiera nowy rozdział w historii muzeum. Ziszczą się bowiem plany, które zrodziły się już w latach 70-tych ubiegłego wieku. Wówczas budowa zespołu małomiasteczkowego nie była możliwa z uwagi na brak odpowiedniego miejsca i przestrzeni. Postanowiliśmy to zmienić, znaleźliśmy środki w naszym budżecie i dziś zakup nowego terenu stał się faktem
mówił wicemarszałek Rajkowski.
Na bogactwo tradycyjnej architektury drewnianej regionu radomskiego składały się nie tylko chłopskie siedliska, majątki ziemskie czy budynki sakralne, ale również budynki znajdujące się w niewielkich ośrodkach miejskich.
Obiekty te łączyły w sobie wiele funkcji i charakteryzowały się oryginalną konstrukcją i obrazem plastycznym. Rynki z pierzejami zabudowanymi domami podcieniowymi, które stanowiły przestrzeń dla handlu i rzemiosła, czy specyficzne bramy przejazdowe są już tylko wspomnieniem.
Jak dodaje Ilona Jaroszek dyrektor Muzeum Wsi Radomskiej, działania zmierzające do realizacji tego zamierzenia trwają od wielu lat.
– Muzeum gromadzi kolekcje, które staną się częścią ekspozycji małego miasteczka. W ostatnim czasie powstały już pierwsze przymiarki do planowanego rynku małomiasteczkowego, które będą rozwijane, a ich ostateczny kształt poznamy w niedalekiej przyszłości. Cieszę się, że wraz z nabyciem gruntów powiększymy obszar naszego muzeum, a jednocześnie zdecydowanie wzbogacimy jego ofertę dla zwiedzających.
mówiła Ilona Jaroszek
Pomysł budowy zespołu małomiasteczkowego pojawił się już w pierwszym scenariuszu etnograficznym radomskiego skansenu, którego autorem był prof. Józef Gajek. Konspekt powstał w 1975 r.
Rok później, po utworzeniu Muzeum Wsi Radomskiej, pracownicy skansenu rozpoczęli badania terenowe, które zaowocowały wytypowaniem kilku obiektów. W 1983 r. mgr inż. Tadeusz Derlatka opracował koncepcję urbanistyczną zespołu małomiasteczkowego, która uwzględniała powstanie rynku z trzema zabudowanymi pierzejami.
Zabudowa miała powstać po północnej stronie ul. Szydłowieckiej, która wówczas była niezagospodarowana. Na podstawie projektu Tadeusza Derlatki Muzeum Wsi Radomskiej w latach 80. i 90. przeprowadziło kilkanaście rozbiórek zabytkowych XIX-wiecznych obiektów, które trafiły do muzealnego magazynu.
Były to m.in. jatka z Mogielnicy, biblioteka z Mogielnicy, Urząd Gminy z Gozdu, chałupa z Gowarczowa, poczta z Mogielnicy, chałupa z Mogielnicy.
Źródło: Mazovia
