Artur Standowicz, Wicewojewoda Mazowiecki wręczył 9 odznaczeń państwowych: 1 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 7 Krzyży Kawalerskich Orderu Odrodzenia Polski i 1 Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.
Uroczystość odbyła się 15 marca w delegaturze Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Radomiu. Odznaczenia wręczyli Artur Standowicz, wicewojewoda mazowiecki i Krzysztof Murawski, kierownik delegatury.
Po wspólnym wysłuchaniu Hymnu Państwowego, Wicewojewoda Artur Standowicz przystąpił do wręczenia odznaczeń.
Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczona została:
– Józefa Goryca (order odebrał syn: Pan Zbigniew Goryca).
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczeni zostali:
– Henryk Leszek Szczęsny,
– Ryszard Kurasiewicz (order odebrała córka: Pani Aneta Bińkowska),
– Teodora Gaca,
– Andrzej Ryszard Matysiak,
– Stanisława Lis,
– Władysław Pająk,
– Jerzy Wojciech Wdowiak.
Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości odznaczony został:
– Jerzy Ryszard Kłosowski (odznaczenie odebrała córka: Pani Małgorzata Ochacka).
Po uroczystości głos w imieniu wszystkich osób odznaczonych zabrała Pani Małgorzata Ochacka.
Jerzy Ryszard Kłosowski – w czasie wojny zajmował się przekazywaniem informacji oraz żywności do Getta Warszawskiego. Podczas Powstania Warszawskiego pełnił funkcję gońca w plutonie sanitarnym „Granat” Okręgu Warszawa AK na Mokotowie. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Okręgu AK w Radomiu.
Józefa Goryca – w czasie wojny prowadziła tajne nauczanie dzieci i osób dorosłych. Uczyła języka polskiego, historii oraz geografii. Od lipca 1944 r., aż do momentu przejścia w 1971 r. na emeryturę, pracowała w swoim zawodzie w Szkole Podstawowej w Jedlni-Letnisku.
Henryk Leszek Szczęsny – wziął czynny udział w strajku mającym miejsce w Radomiu 25.06.1976 r. Wówczas w Radomiu, Ursusie i Płocku doszło do pochodów i demonstracji, zakończonych starciami z MO. Henryk Szczęsny został zatrzymany i tymczasowo aresztowany, a sprawę wraz z aktem oskarżenia skierowano do sądu. Został oskarżony m.in. o udział w zbiegowisku publicznym, którego uczestnicy dopuścili się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy publicznych.
Ryszard Kurasiewicz – 31 sierpnia 1983 roku wziął udział w demonstracji pod kamieniem upamiętniającym wydarzenia radomskiego Czerwca 1976 r.. W związku z tym został, pod pozorem agresywnej postawy, zatrzymany a następnie tymczasowo aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Radomiu.
Teodora Gaca – była aktywną działaczką Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Włączyła się czynnie w kolportaż na terenie Radomia i okolic materiałów bezdebitowych przez co została zatrzymana przez Wydział Śledczy Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Radomiu za posiadanie nielegalnych wydawnictw.
Andrzej Ryszard Matysiak – po wprowadzeniu stanu wojennego działał w strukturach konspiracyjnych Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” o nazwie Tymczasowa Komisja Koordynacyjna w Pionkach – w grupie „Klub Niepodległości”. W ramach tej struktury zajmował się kolportażem wydawnictw bezdebitowych.
Stanisława Lis – była aktywną działaczką Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Radomskich Zakładach Przemysłu Skórzanego „Radoskór”. Po zdelegalizowaniu związku i wprowadzeniu stanu wojennego podjęła dalszą działalność niepodległościową w podziemnych strukturach „Solidarności”. W ramach tej działalności m.in. czynnie włączyła się w kolportaż na terenie Radomia i okolic materiałów bezdebitowych (m.in. Wolnego Robotnika). Obok kolportażu czynnie uczestniczyła w organizowanych Mszach za Ojczyznę, zajmowała się zbiórką pieniędzy na pomoc dla internowanych oraz ich rodzin i utrzymywała kontakty z przedstawicielami środowiska opozycyjnego z terenu Radomia.
Władysław Pająk – był uczestnikiem wydarzeń mających miejsce w Radomiu 25 czerwca 1976 r. W 1980 r. był jednym ze współzałożycieli i działaczy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Zakładach Metalowych im. gen. Waltera w Radomiu. Od początku 1982 r. zajął się organizacją zbiórek pieniężnych i innej pomocy materialnej dla internowanych kolegów oraz ich rodzin. W latach 1982-1989 działał w strukturach podziemnej „Solidarności” zajmując się m.in. kolportażem nielegalnych wydawnictw oraz innych gazet i ulotek.
Jerzy Wojciech Wdowiak – od 1980 r. należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Zajmował się również kolportażem nielegalnej prasy podziemnej, m.in. „Tygodnika Mazowsze” wśród pracowników wydziału elektrycznego E-3, za które pobierał różne kwoty pieniężne, przekazywane następnie na podziemną działalność „Solidarności”. Po ogłoszeniu stanu wojennego był również jednym z głównych inicjatorów manifestacji organizowanych w Zakładach Metalowych. W późniejszych latach był jednym z aktywnych działaczy „Solidarności”, reprezentujących pracowników radomskich Zakładów Metalowych.
Order Odrodzenia Polski, ustanowiony w 1921 r., nadawany jest za wybitne zasługi położone w służbie państwu i społeczeństwu, a zwłaszcza za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej podejmowanej z pożytkiem dla kraju, za szczególne zasługi dla umacniania suwerenności i obronności kraju, dla rozwoju gospodarki narodowej, służby publicznej, za wybitną twórczość naukową, literacką i artystyczną, za wybitne zasługi dla rozwoju współpracy Rzeczypospolitej Polskiej z innymi państwami i narodami.
Order ten dzieli się na 5 klas:
- klasa I Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski,
- klasa II Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,
- klasa III Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- klasa IV Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- klasa V Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości został ustanowiony w 2018 r. Jest nagrodą przyznawaną na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego obywatelom polskim, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej.
