Dokładnie 103 lata temu, 24 kwietnia 1922 roku, do Radomia przybył 72. pułk piechoty, który na stałe wpisał się w historię miasta. Garnizon radomski stał się jego domem po serii wcześniejszych przenosin – z Pińska, przez Sarny na Wołyniu, Brześć nad Bugiem, aż po Warszawę.
Historia jednostki sięga czasów wojny polsko-bolszewickiej. Wówczas, jako 145. Pułk Strzelców Kaniowskich, walczył z oddziałami Armii Czerwonej. Żołnierze pułku zyskali uznanie i szacunek za swoje męstwo i skuteczność na polu walki. To właśnie ich postawa sprawiła, że Ministerstwo Spraw Wojskowych zdecydowało o utrzymaniu jednostki także w czasie pokoju. W wyniku reorganizacji Wojska Polskiego, 5 marca 1921 roku nadano jej nową nazwę – 72. pułk piechoty.
Radom stał się dla pułku stałą bazą. Żołnierze zajęli koszary przy ul. Warszawskiej, wcześniej użytkowane przez armię rosyjską i austro-węgierską. Od momentu ich przejęcia rozpoczęto systematyczne prace remontowe i rozbudowę obiektów, które wkrótce otrzymały imię Marszałka Józefa Piłsudskiego.
W kolejnych latach pułk stał się ważnym elementem życia miasta, zarówno w wymiarze wojskowym, jak i społecznym.
Źródło: IPN / Fot. Rok 1932 – uroczystości dziesięciolecia stacjonowania 72. pułku piechoty w Radomiu. Defilada żołnierzy na ul. Żeromskiego (źródło: NAC)
