66 lat temu powstał 60. Lotniczy Pułk Szkolno-Bojowy w Radomiu. Historia pułku zakończyła się w grudniu 2000 r., kiedy to został on zlikwidowany i zastąpiony przez 2. Ośrodek Szkolenia Lotniczego. Sztandar jednostki, która wykształciła elitę polskich pilotów, przekazano do Muzeum Wojska Polskiego.
Jak informuje Instytut Pamięci Narodowej z delegaturą w Radomiu, 6 lutego 1958 r. był pierwszym dniem funkcjonowania 60. Lotniczego Pułku Szkolno-Bojowego, który dzień wcześniej został powołany rozkazem ówczesnego ministra obrony narodowej. Jednostka została ulokowana na lotnisku w podradomskim Sadkowie, a jej głównym zadaniem było szkolenie podchorążych na myśliwcach „MiG-15” i „Lim-1”, przy wsparciu samolotów szkolno-treningowych „Bies”.
W 1964 r. zapadła kluczowa decyzja, aby to właśnie radomski pułk jako pierwszy w kraju przetestował i ocenił przydatność polskich samolotów szkolno-bojowych nowej konstrukcji – maszyn „Iskra”. W związku z tym podporządkowano go komendantowi Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie i zmieniono jego nazwę na 60. Lotniczy Pułk Szkolny.
Blisko dwie dekady później, w 1983 r., jednostka otrzymała imię kpt. pil. Franciszka Żwirki i inż. Stanisława Wigury. Przez długi czas lotnisko w Sadkowie pełniło rolę najważniejszego w kraju ośrodka szkoleniowego dla pilotów „Iskier”. W 1989 r. radomski pułk został dodatkowo powiększony o lotnisko w Tomaszowie Mazowieckim, co umożliwiło stopniową wymianę wysłużonych „Iskier” na nowsze samoloty „Orlik”.
Historia tej zasłużonej jednostki dobiegła końca w grudniu 2000 r., gdy została ona rozwiązana i zastąpiona przez 2. Ośrodek Szkolenia Lotniczego. Sztandar pułku, który wykształcił wielu elitarnych polskich pilotów, został przekazany do Muzeum Wojska Polskiego.
Źródło: Instytut Pamięci Narodowej Delegatura w Radomiu / Fot. Wikipedia
