Droga Krzyżowa ulicami Radomia przyciągnęła tłumy wiernych.
Początek Drogi Krzyżowej miał miejsce na placu przy kościele farnym. Koniec – w parku T. Kościuszki w pobliżu katedry. Nabożeństwu przewodniczył bp Marek Solarczyk.
Poszczególnym stacjom towarzyszyły rozważania kard. Josepha Ratzingera z 25 marca 2005 roku. Wtedy to, w Wielki Piątek, tysiące osób zgromadziło się przy rzymskim Koloseum, by wspólnie adorować mękę i śmierć Jezusa Chrystusa. Jan Paweł II od początku swojego pontyfikatu przewodniczył nabożeństwu, ale tego roku z powodu ciężkiej choroby nie mógł być na nim obecny osobiście. Mimo wszystko głowa Kościoła łączyła się z wiernymi duchowo ze swojej kaplicy prywatnej. Przy XIV stacji Jan Paweł II wziął krzyż w swoje ręce i objął go, co zostało ukazane całemu światu za pośrednictwem telewizji. Przypomnijmy – papież zmarł 2 kwietnia 2005 roku, tegoroczna radomska Droga Krzyżowa odbyła się właśnie w 18 rocznicę jego śmierci.
Krzyż — ofiara z nas samych — bardzo nam ciąży. Jednak na Twą Drogę Krzyżową zabrałeś także mój krzyż. I nie uczyniłeś tego kiedyś, w przeszłości, bowiem Twoja miłość i moje życie są sobie współczesne. Dźwigasz go dzisiaj ze mną i dla mnie i w przedziwny sposób pragniesz, bym i ja teraz, jak niegdyś Szymon z Cyreny, niósł z Tobą Twój krzyż, a towarzysząc Ci, razem z Tobą służył odkupieniu świata. (Modlitwa wstępna, Droga Krzyżowa – rozważania kard. Josepha Ratzingera 25.03.2005, tłumaczenie: L’Osservatore Romano)
Podczas radomskiej Drogi Krzyżowej do poszczególnych stacji krzyż nieśli: Rycerze Kolumba, parafia św. Kazimierza w Radomiu, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Ruch Światło-Życie, Domowy Kościół, Duszpasterstwo Akademickie, Duszpasterstwo Ministrantów, harcerze, Wspólnota Bożych Kobiet, siostry zakonne, Wyższe Seminarium Duchowne, kapłani, Koła Żywego Różańca i Akcja Katolicka.
Panie, daj nam niepokój serca, które szuka Twego oblicza. Chroń nas od zamroczenia serca, które widzi jedynie wierzchnią stronę rzeczy. Obdarz nas szczerością i czystością, które pozwalają dostrzec Twoją obecność w świecie. (Stacja szósta – modlitwa, Droga Krzyżowa – rozważania kard. Josepha Ratzingera 25.03.2005, tłumaczenie: L’Osservatore Romano)
Nabożeństwo odbyło się także w 39 rocznicę pierwszych Światowych Dni Młodzieży. Młodzi z całego świata świętowała wspólnie Niedzielę Palmową w Watykanie na Placu św. Piotra. Drodze Krzyżowej na ulicach Radomia przewodził właśnie krzyż wzorowany na krzyżu ŚDM, a także kopia ikony Salus Populi Romani, symbole ŚDM.
Patrząc na bliższe nam czasy, możemy jednak pomyśleć o chrześcijaństwie znużonym wiarą, które opuściło Pana: wielkie ideologie i ich zbanalizowana wizja człowieka, w nic nie wierzącego i żyjącego dniem dzisiejszym, idącego za każdym popędem, stworzyły nowe pogaństwo, pogaństwo jeszcze gorsze, które chcąc ostatecznie odsunąć na bok Boga, pozbyło się człowieka. (Stacja siódma – rozważanie, Droga Krzyżowa – rozważania kard. Josepha Ratzingera 25.03.2005, tłumaczenie: L’Osservatore Romano)
Bp Marek Solarczyk wyraził nadzieję, że przeżywana tego dnia 18 rocznica śmierci Jana Pawła II będzie okazją do umocnienia wiary i odnowienia troski o świętość Boga.
Co mówi nam trzeci upadek Jezusa pod ciężarem krzyża? Może nasuwać myśli o upadku wszystkich ludzi, o oddaleniu się od Chrystusa wielu chrześcijan, zdających się na sekularyzm bez Boga. Czy jednak nie powinniśmy myśleć także o tym, ile Chrystus musi wycierpieć w swoim Kościele? Ileż razy nadużywa się sakramentu Jego obecności, jak często wchodzi On w puste i niegodziwe serca! Ileż razy czcimy samych siebie, nie biorąc Go nawet pod uwagę! Ileż razy Jego słowo jest wypaczane i nadużywane! Jak mało wiary jest w licznych teoriach, ileż pustych słów! Ile brudu jest w Kościele, i to właśnie wśród tych, którzy poprzez kapłaństwo powinni należeć całkowicie do Niego! Ileż pychy i samouwielbienia! Jak mało cenimy sobie sakrament pojednania, w którym On czeka, by nas podźwignąć z upadków! To wszystko jest obecne w Jego męce. Zdrada uczniów, niegodne przyjmowanie Jego Ciała i Krwi jest z pewnością największym bólem, który przeszywa serce Zbawiciela. (Stacja dziewiąta – rozważanie, Droga Krzyżowa – rozważania kard. Josepha Ratzingera 25.03.2005, tłumaczenie: L’Osservatore Romano)
Oprawę muzyczną przygotowała Diakonia Muzyczna Ruchu Światło-Życie. Na zakończenie odśpiewano Apel Jasnogórski oraz „Barkę”.
Panie Jezu Chryste, w złożeniu do grobu obumierasz niczym ziarno pszeniczne. Stałeś się obumarłym ziarnem pszenicy, które wydaje owoc w czasie, aż po wieczność. Z grobu po wszystkie czasy promieniuje obietnica ziarna pszenicy, a z niego pochodzi prawdziwa manna, chleb życia, w którym nam dajesz samego siebie. (…) Pomóż nam coraz bardziej miłować Twą eucharystyczną tajemnicę i czcząc ją — żyć naprawdę Tobą, Chlebie z Nieba. Pomóż nam stawać się Twą «wonią», aby w tym świecie wyczuwalne było Twoje życie. (…) Kiedy umrze moje ciało, obleczona wieczną chwałą dusza niech osiągnie raj. Amen. (Stacja czternasta – modlitwa, Droga Krzyżowa – rozważania kard. Josepha Ratzingera 25.03.2005, tłumaczenie: L’Osservatore Romano)
