8 grudnia w Kościele Katolickim obchodzimy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. To jeden z ważniejszych dni w okresie Adwentu. Jest zaproszeniem do kontemplacji postaci Maryi Pełnej Łaski, zanim będziemy przeżywać tajemnicę narodzin Jezusa w Betlejem.
„Powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”. (Bulla papieża Piusa IX „Ineffabilis Deus” – „Niewyrażalny Bóg”)
Prawda o Niepokalanym Poczęciu Najświętsze Maryi jest dogmatem wiary (dogmat jest to twierdzenie przyjmowane za pewne i objawione przez Boga). Został on uroczyście ogłoszony bullą Ineffabilis Deus , 8 grudnia 1854 r. przez papieża Piusa IX. Maryja została uchroniona przez Bożą Łaskę od wszelkiego grzechu, ze względu na to, że miała porodzić Syna Bożego-Odkupiciela świata.
Ojciec Święty zaznaczył też, że kto by zaprzeczał tej prawdzie, stałby się odstępcą i winnym herezji, a tym samym, wyłączyłby się ze społeczności Kościoła.
Niepokalane Poczęcie Maryi różni się od Poczęcia Jezusa, które stało się za sprawą Ducha Świętego. W przypadku poczęcia Najświętszej Maryi Panny interwencja Boża nie polegała na tym, żeby zastąpić działanie rodziców, lecz na ochronie Jej duszy przed skutkami grzechu pierworodnego. Również Syn Boży nie był dotknięty grzechem pierworodnym, gdy przyszedł na ziemię jako człowiek. Wiara katolicka podaje, że każdy człowiek, który przychodzi na świat nosi w sobie zmazę grzechu pierworodnego. Grzechem tym jest dotknięty każdy człowiek, ponieważ nasi Prarodzice – Adam i Ewa okazali Bogu nieposłuszeństwo i nieufność (w Piśmie Świętym mówi o tym Księga Rodzaju) i przez to natura ludzka została odarta ze świętości i sprawiedliwości. Jak wyjaśnia Katechizm Kościoła Katolickiego (nr 404) – grzech pierworodny jest stanem, w jakim poczyna się człowiek, gdyż jest zaciągany, a nie popełniany. Moc uwolnienia człowieka z tego stanu ma sakrament chrztu św.
Maryja, nie odziedziczyła grzechu pierworodnego. W Piśmie Św. jest Ona nazwana, przez Archanioła Gabriela jako „Pełna Łaski” (Łk 1,28), właśnie ze względu na to, że została przez Boga zachowana od tego niechlubnego dziedzictwa. „Niepokalanie Poczęta” nie tylko oznacza brak obciążenia grzechem pierworodnym, lecz także wyraża to, że Maryja całkowicie zawierzyła swoje życie Bogu, zawsze była oddana i posłuszna Jego woli, a to zrodziło z Bogiem szczególną więź.
To, że Maryja jest doskonała, nie spowodowało, że stała się ludziom daleka. Wprost przeciwnie, ponieważ w Niej nie było egoizmu. Jest Matką zatroskaną o każdego człowieka, rozumiejącą, kochającą i współczującą.
Od pierwszych wieków chrześcijaństwa trwa teologiczny spór na temat tego, czy rzeczywiście Maryja była Niepokalanie Poczęta. Za tym, żeby uznać niezwykły przywilej Maryi opowiadali się m.in. tacy święci, jak: św. Justyn (100-167), św. Ireneusz (ok. 140-200), a także św. Augustyn (354-430). Swój sprzeciw wyrażał m.in. św. Tomasz z Akwinu (1224-1274). Pierwsze orzeczenia o tym, że Maryja była poczęta bez grzechu pierworodnego istniały już w XV stuleciu, jednak nie miały one jeszcze rangi dogmatu.
W 1617 r. papież Paweł IV wydał zakaz publicznego wygłaszania opinii, które byłyby sprzeczne z wiarą w Niepokalane Poczęcie Maryi. W 1661 r. papież Aleksander VII wydał bullę, gdzie zamieścił streszczenie dziejów kultu Niepokalanego Poczęcia, stało się to na prośbę Filipa IV, króla Hiszpanii. Słów, które były zawarte w bulli, użył później w swojej formule dogmatycznej Papież Pius IX. W 1708 r. papież Klemens XI ustanowił dzień 8 grudnia świętem, które obowiązuje w całym Kościele powszechnym. I w końcu w 1854 r, 8 grudnia, papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.
Prawdę o tym, że Maryja jest Niepokalanie Poczęta, przekazuje także sama Matka Boża. Ma to miejsce wówczas, gdy ukazuje się św. Katarzynie Laboure’, w Paryżu na rue du Bac, w 1830 r. Matka Najświętsza poleca jej wybicie specjalnego medalika. Na nim ma być umieszczony napis: “O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”.
4 lata później, już po ogłoszeniu dogmatu potwierdza go, we własnej osobie Maryja, w czasie objawień we Francji, w Lourdes. Objawia się pasterce Bernadecie Soubirous, w grocie Massabielskiej i oświadcza jej: „Jestem Niepokalanym Poczęciem”.
Istnieje jeszcze jedno potwierdzenie przez Matkę Bożą tego dogmatu. Miało to miejsce 1 lipca 1877 r. w Polsce, w Gietrzwałdzie. Tam Maryja ukazała się 12- sto letniej dziewczynce Justynie Szafryńskiej. Gdy widząca zapytała: „Kto Ty jesteś?”, usłyszała odpowiedź: „Jestem Najświętsza Panna Maryja Niepokalanie Poczęta”. Matka Boża wypowiedziała te słowa w języku polskim, żeby dziewczynka mogła wszystko zrozumieć.
GODZINA ŁASKI DLA ŚWIATA – 8 GRUDNIA KAŻDEGO ROKU, 12:00 – 13:00
W Święto Niepokalanego Poczęcia, w 1947 r. Najświętsza Maryja Panna, objawiła się w Motichichiari włoskiej pielęgniarce Pierinie Gilli i powiedziała: „Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga. Pan, mój Boski Syn Jezus, okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za bliźnich. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny Łaski. Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu”.
Źródła: ekai.pl / archidiecezja.lodz.pl
Foto: pl.wikipedia.org
