24 sierpnia 1910 r. urodził się Władysław Gnyś — pilot, który jako pierwszy polski, a zarazem aliancki lotnik zestrzelił niemiecki samolot w trakcie II wojny światowej.
Władysław Gnyś urodził się 24 sierpnia 1910 r. na Kielecczyźnie. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Sarnach, a następnie w Radomiu. Po ukończeniu szkół powrócił do rodzinnego domu. Na jesieni 1931 r. zgłosił się do wojska. W tym czasie uczył się wieczorowo do matury.
Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości został skierowany do Grudziądza na kurs pilotażu. Z chwilą jego ukończenia otrzymał przydział do pułku lotniczego w Toruniu. W 1937 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie.
1 września 1939 r. w godzinach rannych wystartował z dowódcą na przechwycenie wracającej niemieckiej wyprawy bombowej. Chwilę po starcie samolot kapitana Medweckiego został zestrzelony. Gnyś został sam w powietrzu, nie przerywał jednak swojego zadania. W okolicach Olkusza doszło do spotkania z dwoma bombowcami wroga. Nawiązał z nimi walkę. Zwyciężył w niej.
Był pierwszym Polakiem, który zestrzelił niemiecki samolot w trakcie II wojny światowej
Płk Władysław Gnyś w czasie II wojnie światowej służył w Polskich Siłach Powietrznych, brał m.in. udział w bitwie o Anglię, został też dowódcą 317. Dywizjonu Myśliwskiego. Po wojnie osiadł w Kanadzie.
