Bł. Franciszek Rosłaniec – kapłan diecezji sandomierskiej, wybitny teolog biblista, profesor i dziekan Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego. Kapłan głębokiej wiary. Pochodził z Wyśmierzyc, leżących w powiecie białobrzeskim. Zginął śmiercią męczeńską w obozie w Dachau.
Bł. Franciszek Rosłaniec urodził się 19 grudnia 1889 r. w Wyśmierzycach. Pochodził z rodziny chłopskiej. Był synem Adama i Marianny z Kawińskich. W Wyśmierzycach uczył się w Szkole Elementarnej i pomagał rodzicom w pracach w gospodarstwie. Po ukończeniu szkoły, za namową proboszcza, podjął naukę w radomskim Męskim Gimnazjum Rządowym. W tym czasie mieszkał na stancji.
W 1905 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, gdzie studiował filozofię i teologię. Seminarium ukończył w czerwcu 1911 r. Miał wtedy 22 lata. Jego zdolności i niezwykła pracowitość zostały dostrzeżone i docenione przez księży profesorów, dlatego też został wysłany do Rzymu na dalszą naukę. Tam, na Uniwersytecie Gregoriańskim ukończył teologię.
W Rzymie otrzymał święcenia kapłańskie. Udzielił mu ich kard. Basilio Pompilja, 6 czerwca 1914 r. Rok później uzyskał tytuł doktora. Następnie podjął studia specjalistyczne w Papieskim Instytucie Biblijnym.
W 1920 r. powrócił do niepodległej ojczyzny i niedługo potem zrobił habilitację z realiów biblijnych, na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Warszawskiego. Dwukrotnie był jego dziekanem. Uzyskał też tytuł profesora zwyczajnego. Na Wydziale tym, przez 19 lat wykładał teologię biblijną, historię egzegezy, historię biblijną i archeologię.
W okresie międzywojennym razem z innymi biblistami stworzył w Polsce bardzo dynamicznie rozwijający się ośrodek biblijny.
Od 1934 r. do 1935 r. był sekretarzem w Polskim Towarzystwie Teologicznym w Warszawie. Udzielał się jako kurator Sodalicji Młodzieży Akademickiej. Pełnił również rolę zastępcy kuratora Koła Teologicznego Studentów. Prowadził publiczne odczyty z biblistyki i publikował popularnonaukowe artykuły w „Przeglądzie Katolickim” i „Głosie Kapłańskim”. Jest autorem 33 pozycji popularnonaukowych.
Pełnił posługę kapelana i spowiednika u Sióstr Westiarek Jezusa. Był kapelanem w Przytulisku przy ul. Belwederskiej, oraz spowiednikiem przy Zakładzie Wychowawczym dla Sierot. Głosił rekolekcje dla studentek, spowiadał dzieci.
Angażował się także w życie społeczno-polityczne. Popierał Narodową Demokrację. Krytykował rządy sanacji, potępiał zamach majowy Józefa Piłsudskiego.
Po wybuchu II wojny światowej prowadził potajemne nauczanie akademickie. W 1939 r. był dwukrotnie aresztowany przez Niemców. Najpierw 4 października, a potem 12 grudnia. Po ostatnim aresztowaniu osadzono go na Pawiaku i stamtąd 2 maja 1940 r. wywieziono do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen koło Berlina. Potem 14 grudnia 1940 r. przewieziono do obozu w Dachau. Wyryto mu numer obozowy 22687.
Zarówno w jednym jak i w drugim obozie prowadził tajną działalność duszpasterską. Kapłani, którzy byli z nim osadzeni w tych obozach mówili, że był człowiekiem skromnym, cichym, uprzejmym, ale przede wszystkim kapłanem głębokiej wiary. Wielu podtrzymywał na duchu, głosił prelekcje biblijne. Był dla współwięźniów przykładem ucznia Chrystusowego, który żył prawdami wiary i naśladował swego Mistrza i Pana także w czasie swojej męki.
Ciężka praca, głód, choroby wyniszczyły go tak bardzo, że przydzielono go do baraku „inwalidów”. 14 października 1942 r. wywieziono go do niemieckiego ośrodka eutanazyjnego, znajdującego się w zamku Hartheim. Tam w komorze gazowej został zagazowany spalinami samochodowymi. Władze obozowe oficjalnie powiadomiły, że umarł 20 listopada 1942.
13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II beatyfikował 108 męczenników z czasów II wojny światowej. Wśród nich był również ks. prof. Franciszek Rosłaniec.
12 czerwca 2005 r. został odsłonięty i poświęcony pomnik bł. ks. prof. Franciszka Rosłańca. Znajduje się on przed kościołem parafialnym pw. św. Teresy z Avila w Wyśmierzycach.
Teraz coraz lepiej rozumiem i coraz bardziej jestem przekonany, że najpiękniejsza i najważniejsza, ale dla nas najtrudniejsza modlitwa, to modlitwa Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym: »Ojcze, niech się dzieje Twoja wola«. Usiłuję tę modlitwę wymawiać codziennie i z głębokim przekonaniem i żywą wiarą w Ojcze nasz i pozostawać zawsze w najściślejszym zjednoczeniu z Chrystusem. Jestem dumny, że mogę trochę więcej dla Niego i z Nim cierpieć (fragment z ostatniego listu ks. Rosłańca)
Źródła: wysmierzyce.pl / pl.wikipedia.org / swietyjozef.kalisz.pl
Foto: diecezja.radom.pl
