W Radomiu powstanie ulica Zdzisława „Hrabiego” Radulskiego? O tym zadecydują radni podczas poniedziałkowej sesji Rady Miejskiej.
Z inicjatywą w sprawie nadania nazwy dla ogólnodostępnej, wewnętrznej drogi dojazdowej zlokalizowanej na terenie Radomskiego Centrum Sportu, obok stadionu (pomiędzy ulicami 11 Listopada a Struga) oraz uhonorowania Zdzisława „Hrabiego” Radulskiego, wystąpiło 134 mieszkańców miasta Radomia.
W uzasadnieniu wskazali, że proponowany patron to wybitna postać radomskiej piłki nożnej, związana z Radomiakiem Radom. O tym, czy ulica faktycznie zostanie nazwana na cześć legendy Radomiaka zadecydują radni podczas poniedziałkowej sesji Rady Miejskiej.
Przypomnijmy, że Zdzisław Radulski to jedna z największych ikon Radomiaka jak i całego radomskiego sportu. W Radomiaku pracuje niezmiennie od 1960 roku. Z tej okazji, życzymy legendzie, dużo zdrowia, szczęścia i spełnienia marzeń. Sto lat, Panie Zdzisławie!
Zdzisław Radulski uczęszczał do Szkoły Podstawowej im. Bolesława Prusa, a następnie Technikum Garbarskiego. W 1955 roku rozpoczął karierę sportową w sekcji bokserskiej RKS Broń Radom – klubie mistrza olimpijskiego Kazimierza Paździora, zdobywając po krótkiej serii treningów tytuł mistrza okręgu kielecko-radomskiego w wadze lekkopółśredniej. W latach 1957-1959 w czasie odbywania służby wojskowej był czołowym zawodnikiem WKS Korony Kielce.
Po zakończeniu służby porzucił boks dla kulturystyki. W 1959 roku na jednym z pierwszych konkursów kulturystycznych w Radomiu zdobywca tytułu Mistera miasta.
Zdzisław Radulski związany był przez wiele lat z Radomskimi Zakładami Przemysłu Skórzanego „Radoskór”, gdzie poza pracą zawodową stał się bliskim współpracownikiem kadry trenerskiej w zakresie odnowy biologicznej piłkarzy. Obok tych zajęć – po ukończeniu kursu w Warszawie – został nauczycielem nauki pływania oraz wychowawcą kilku pokoleń młodych adeptów tej dyscypliny sportu w Wojskowym Klubie Sportowym Czarni Radom. Zdzisław Radulski szkolił również ratowników, którzy w późniejszym czasie zasilili szeregi radomskiego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, którego był współorganizatorem.
Po ukończeniu w 1978 roku Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie zajmował się przygotowaniem motorycznym oraz odnową biologiczną piłkarzy Radomiaka Radom.
Źródło: CoZaDzień.pl
