109 lat temu w Radomiu zmarł Józef Brandt. Był on wybitnym malarzem.
12 czerwca 1915 r., w Radomiu zmarł Józef Brandt, wybitny malarz, jeden z najwybitniejszych polskich batalistów. Autor m.in. takich obrazów: „Bogurodzica”, „Poeta stepowy” czy „Odbicie Jasyru”.
Przez wiele lat związany był z regionem radomskim, a przede wszystkim z Orońskiem, w którym spędzał letnie wakacje, a także prowadził bardzo aktywne życie towarzyskie.
W lecie działała Wolna Akademia Orońska – samozwańcza, wakacyjna grupa rezydentów, złożona z przyjaciół i uczniów mistrza, stanowiła pierwowzór współczesnych plenerów artystycznych.
Przypomnijmy, że Józef Brandt urodził się 11 lutego 1841 roku w Szczebrzeszynie, zmarł 12 czerwca 1915 roku w Radomiu. Początkowo artysta pobierał prywatne lekcje rysunku u Juliusza Kossaka. Edukację artystyczną rozpoczął w École des Ponts Chausées w Paryżu, natomiast od 1863 roku kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, m.in. w pracowni Karla von Piloty’ego. Po studiach artysta zamieszkał w Monachium i od 1875 roku prowadził prywatną szkołę malarską, a przez krótki czas pracował także w atelier Franza Adama, wybitnego batalisty. W 1877 roku malarz poślubił Helenę Pruszakową, właścicielkę majątku ziemskiego w Orońsku koło Radomia.
Józef Brandt jest wymieniany jako jeden z czołowych przedstawicieli polskich artystów wykształconych pod koniec XIX wieku w Monachium. Wywarł silny wpływ na rozwój sztuki polskiej. Artysta jest uznawany, obok Jana Matejki i Henryka Siemiradzkiego, za jednego z trzech największych polskich malarzy XIX wieku. Był wyróżniany licznymi nagrodami, medalami oraz honorowymi tytułami. Monachijska pracownia Brandta stała się wręcz polską placówką artystyczną, a nawet publiczną atrakcją. Podczas swoich podróży po Polsce i Ukrainie, malarz zebrał liczne rekwizyty i antyki, które służyły mu jako modele do jego obrazów.
Brandt, przebywając w Monachium, wyraźnie podkreślał swoją polską przynależność narodową.
