4 grudnia 1926 roku na zjeździe w Poznaniu, powołano do życia Obóz Wielkiej Polski (OWP) – przypomina radomska delegatura Instytutu Pamięci Narodowej.
Nowa organizacja powstała z inicjatywy Romana Dmowskiego, członków Związku Ludowo-Narodowego oraz innych grup i organizacji narodowych. Na czele OWP, jako Wielki Oboźny, stanął Roman Dmowski. Oprócz niego, na czele organizacji stanęli Tadeusz Bielecki oraz Roman Rybarski.
Obóz Wielkiej Polski powoli i stopniowo się rozrastał aż w swoich szeregach zrzeszał od 200 do 300 tys. członków, co stawiało ruch na pozycji lidera pod względem liczebności na ówczesnej scenie politycznej. Wśród członków OWP można było znaleźć intelektualistów, studentów, młodzież, klasę średnią (szeroko rozumianą), a także chłopstwo i robotników.
Legalnie OWP nie działał zbyt długo, bo jedynie do 1933 roku kiedy to władze sanacyjne zdelegalizowały Obóz. Delegalizację poprzedziły szykany oraz aresztowania działaczy narodowych.
