Ludzie współcześni coraz częściej pytają dlaczego dobrzy ludzie giną w wypadkach samochodowych, w trzęsieniach ziemi i w czasie wojen. Przecież nie zrobili nic złego i nie zasłużyli na karę. Czy Pan Bóg rzeczywiście jest sprawiedliwy i dobry?
Zapewne nie jeden raz dotyka nas pustka i beznadzieja codzienności. Zawsze, gdy upadną nasze wyobrażenia, ponosimy klęskę i tracimy poczucie wartości stajemy na rozdrożu. Tęsknimy za kimś, kto nas zrozumie. Jezus Chrystus jest z nami i pragnie byśmy chcieli być z Nim.
Dziś w Ewangelii wg św. Jana słyszymy jedne z najpiękniejszych słów: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem". Mówią one o Wielkiej Miłości do każdego z nas. Ale niestety, dziś miłość Boża jest bardzo lekceważona.
Nie zawsze dajemy radę iść na czele grupy. Zdarza się, że stajemy się ostatnimi w peletonie, nie nadążającymi za ogółem. Wtedy też ktoś się nami zaopiekuje.
Wyobraźmy sobie kogoś, kto chciałby być dobrym elektrykiem i zajmować się tylko wymianą żarówek, natomiast zupełnie lekceważyć instalacje, naprawy systemów elektronicznych. Słaby z niego elektryk. Podobnie jest z tym, kto, jak to dziś tajemniczo mówi św. Paweł, żyje według ciała. Nie bierze pod uwagę rzeczywistości w całej jej złożoności, a nawet więcej: nie widzi spraw istotnych,
Słowo na niedzielę zaprasza nas na „przypadkowe” spotkanie Samarytanki z Jezusem, które jest pełne prostoty i spontaniczności - pisze ks. Adrian Jakubiak z Duszpasterstwa Akademickiego w Radomiu.