84 lata temu, 30 kwietnia 1940 roku w okolicach Anielina pod Opocznem w walce z Niemcami zginął mjr Henryk Dobrzański „Hubal”, dowódca jednego z pierwszych oddziałów partyzanckich w czasie II wojny światowej. Kawaler Krzyża Złotego Orderu Wojennego Virtuti Militari (pośmiertnie).
30 kwietnia 1940 roku w okolicach Anielina pod Opocznem, w trakcie walki z Niemcami, poległ major Henryk Dobrzański, znany jako „Hubal” – dowódca jednego z pierwszych oddziałów partyzanckich w czasie II wojny światowej. Był Kawalerem Krzyża Złotego Orderu Wojennego Virtuti Militari (pośmiertnie).
Oddział majora Henryka Dobrzańskiego, będący częścią Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego, w kwietniu 1940 roku był stale prześladowany przez niemieckie obławy, co zmuszało go do ciągłej zmiany miejsca postoju i utrzymania gotowości do marszu. Sytuacja stawała się coraz bardziej trudna, a żołnierze czuli coraz większe wyczerpanie.
Na skraju sił, Dobrzański z ludźmi dotarł do Lasów Spalskich, gdzie znaleźli się w rejonie Anielina. Tam, nad ranem 30 kwietnia 1940 roku, oddział został zaatakowany przez Niemców podczas biwakowania po nocnym marszu. W trakcie pierwszego natarcia zginął major Dobrzański oraz jego ordynans konny, kpr. Antoni Kossowski „Ryś”. Po zakończeniu walki Niemcy odnaleźli ciało „Hubala” i wykonali kilka fotografii poległego dowódcy, po czym przewieźli je do Studziannej, a następnie do koszar w Tomaszowie Mazowieckim. Miejsce jego pochówku pozostaje nieznane.
