19 lutego 1947 r. w kieleckim więzieniu został wykony wyrok śmierci na Franciszku Jaskulskim ps. „Zagończyk”.
Wojskowy Sąd Rejonowy w składzie: przewodniczący – Stanisław Baraniuk oraz sędziowie mjr Antoni Górski i kpt. Anastazy Zdun uznali go winnym, skazując na karę śmierci i nazwali w uzasadnieniu „osobnikiem bardzo niebezpiecznym dla porządku prawnego, recydywistą nie rokującym nadziei poprawy, którego należy wyeliminować na zawsze.
Obrońca Jaskulskiego Franciszka wystosował do prezydenta Bolesława Bieruta prośbę o ułaskawienie go, jednak Bierut do wniosku się nie przychylił. 21 lutego 1947 r. do Kielc trafiło pismo prezesa Najwyższego Sądu Wojskowego nakazujące przeprowadzić egzekucję skazanego. Jednak „Zagończyk” już nie żył.
Pośpiesznie wykonany wyrok był spowodowany prawdopodobnie zapowiedzią uchwalenia ustawy o amnestii, która mogła przynieść tak znienawidzonemu przez UB komendantowi ZZK darowanie życia.
